To wszystko są aspekty jednego zjawiska - motywacji. Termin ten opisuje wszelkie mechanizmy, psychiczne i fizyczne, które mobilizują do bezpośredniego działania. Motywacja wiąże się z odczuciami dotyczącymi tego, co dzieje się z naszym ciałem podczas wykonywania ćwiczeń, jak odbieramy siebie jako sportowca, a także z emocjami jakie wywołuje w nas sport.
Żeby dobrze zrozumieć czym rzeczywiście jest motywacja, warto zwrócić uwagę na jej dwa aspekty, szczególnie ważne dla uprawiających sport.
POLECAMY: Dlaczego dziecko potrzebuje ryzyka
Rodzaje motywacji
Motywacja wewnętrzna - o niej mówimy wtedy, gdy uprawianie sportu wynika z potrzeby samorealizacji, przyjemności jaką daje dany sport. Zaangażowanie wynika z wewnętrznych potrzeb i jest nagradzane wewnętrznie - pozytywnymi emocjami, dobrym samopoczuciem, wzmocnioną samooceną. To właśnie motywacja wewnętrzna sprawia, że idziemy nawet na wymagający i trudny trening, bo mimo zmęczenia jesteśmy szczęśliwi, bo to lubimy i sprawia nam to przyjemność. Mamy swoje ambicje, cele i potrzeby, chcemy się rozwijać, a najlepszą nagrodą za pracę jest możliwość dalszego rozwoju.
Motywacja zewnętrzna - ten termin pojawia się, gdy działanie uzależnione jest od czynników pochodzących z zewnątrz np. nagród - medali, pozycji, sławy. To marzenie o mistrzostwie, olimpijskim złocie, o zdobyciu sławy, o sprawieniu żeby rodzice byli dumni. Nieraz to właśnie to marzenie, czasem szalone, rodzi wielką pasję i daje siłę by je realizować.
Oba aspekty motywacji są zdrowe i potrzebne; każdy niemal sportowiec marzy o zwycięstwach a ci, którzy kochają swój sport, zwyciężają szczęśliwi. Warto jednak uważać, by motywacja zewnętrzna nie przeważała nad wewnętrzną. Grozi to utraceniem radości jaka płynie z uprawiania sportu, szybkim zniechęceniem się w przypadku niepowodzenia i uzależnieniem od czynników, na które nie zawsze mamy wpływ.
Jest jeszcze jedno pojęcie, o którym warto wspomnieć mówiąc o motywacji. To flow lub po polsku: przepływ - to nieco tajemnicze słowo opisuje moment, w którym jest się tak pochłoniętym daną czynnością, że nie czuje się upływu czasu ani zmęczenia. Sportowcy doświadczający tego wyjątkowego stanu mówią o zatracaniu się. Często używa się tego określenia w odniesieniu do tańca, jednak bez wątpienia wiele osób może przypomnieć sobie mecz piłki nożnej, koszykówki czy tenisa tak porywający, że nie liczył się ani czas ani punkty, a sama gra.
Sprawdź co motywuje Ciebie i Twoje dziecko do uprawiania sportu
Zadaj swojemu dziecku kilka prostych pytań, które pomogą Ci zorientować się, co tak na prawdę jest dla niego ważne. To może pomóc wyjaśnić wiele jego zachowań oraz zaplanować dalsze treningi. Warto nawet z najmłodszymi rozmawiać o tym co myślą i czują w związku z uprawianym sportem (i nie tylko). Jeśli nasze dziecko wcześnie nauczy się rozpoznawać to, co się z nim dzieje, łatwiej mu będzie zrozumieć i oswoić trudne sytuacje, a wiedząc że ma w rodzicu wsparcie nie będzie czuło się samotne w obliczu problemu.
POLECAMY: 10 oznak, że wybrałeś odpowiedniego trenera sportu dla dziecka
Kilka przykładowych pytań, które mogą pomóc Wam dowiedzieć jakie jest źródło motywacji u Waszego dziecka:
1. Czy lubisz uprawiać swój sport?
2. Co sprawia Ci największą przyjemność w sporcie?(zawody, spotkanie z kolegami, gra, wygrywanie....etc.)
3. Czy lubisz wysiłek związany ze sportem?
4. Czy trudne zadania sprawiają, że łatwo się zniechęcasz?
5. Czy zwycięstwa i nagrody są dla Ciebie najważniejsze?6. Co dla ciebie znaczy wygrać? (Dać z siebie wszystko czy dostać medal?)
POLECAMY: Sporty drużynowe - sposób na rozbudzenie w dziecku pasji
Jak motywować?
Zawsze warto dać dobry przykład i pokazać ile satysfakcji nam samym daje aktywne życie. Czasem trzeba trochę poszukać żeby znaleźć taki sport, który odpowiada specyficznemu zapotrzebowaniu na intensywność i typ ruchu. Czymś, co niewątpliwie pomaga w działaniu, jest wyznaczanie sobie celów.
Mając plan, który chcemy wykonać w jakimś czasie wiemy co robić, nadajemy większy sens wykonywanym ćwiczeniom, możemy monitorować postęp. Jeśli nasze dziecko uprawia sport nie uważajmy, że to dobrze, bo jest czymś zajęte i mamy je "z głowy". Zainteresowanie postępami, relacjami i odczuciami dziecka wobec sportu sprawia, że staje się on naprawdę ważną częścią życia naszej pociechy.
Natalia Aduszkiewicz - reprezentuje program coachingu rozwoju osobowości dzieci i młodzieży poprzez sporty drużynowe. Więcej informacji znajdziesz na stronie www.zabawydruzynowe.pl oraz profilu facebookowym .
Trening z chustą. Ćwiczenia wzmacniające ciało
Czym jest i na czym polega proces, który sprawia, że nasze dziecko potrafi wyciągnąć nas o szóstej rano z łóżka żeby zdążyć na trening łyżwiarski? Co sprawia, że nastolatki zamiast imprezować bawią się świetnie na zawodach? Jak to jest, że sami inwestujemy swoje pieniądze i czas w uprawianie sportu, choć nie jesteśmy profesjonalnymi zawodnikami?
Odpowiadamy: pasja, miłość, rodzinna tradycja, zgrana drużyna, fascynująca dyscyplina - to wszystko są aspekty jednego zjawiska, motywacji. Termin "motywacja" opisuje wszelkie mechanizmy, psychiczne i fizyczne które mobilizują do bezpośredniego działania nadają mu kierunek, i kontynuują aż do zakończenia. Wiąże się i z odczuciami związanymi z tym, co dzieje się z ciałem podczas wykonywania ćwiczeń i z tym, jak odbieramy siebie jako sportowca a także z emocjami jakie wywołuje w nas sport. Żeby dobrze zrozumieć czym rzeczywiście jest motywacja warto zwrócić uwagę na jej dwa aspekty szczególnie ważne dla uprawiających sport.
Rodzaje motywacji
Motywacja wewnętrzna - o niej mówimy wtedy, gdy uprawianie sportu wynika z potrzeby samorealizacji, przyjemności jaką daje dany sport. Zaangażowanie wynika z wewnętrznych potrzeb i jest nagradzane wewnętrznie - pozytywnymi emocjami, dobrym samopoczuciem, wzmocniona samooceną.
To właśnie motywacja wewnętrzna sprawia, że idziemy nawet na wymagający i trudny trening, bo mimo zmęczenia jesteśmy szczęśliwi, bo to lubimy i sprawia nam to przyjemność. Mamy swoje ambicje, cele i potrzeby, chcemy się rozwijać, a najlepszą nagrodą za pracę jest możliwość dalszego rozwoju.
Motywacja zewnętrzna - ten termin pojawia się, gdy działanie uzależnione jest od czynników pochodzących z zewnątrz np. nagród - medali, pozycji, sławy. To marzenie o mistrzostwie, olimpijskim złocie, o zdobyciu sławy, o sprawieniu żeby rodzice byli dumni. Nieraz to właśnie to marzenie, czasem szalone, rodzi wielką pasję i daje siłę by je realizować.
Oba aspekty motywacji są zdrowe i potrzebne; każdy niemal sportowiec marzy o zwycięstwach a Ci, którzy kochają swój sport zwyciężają szczęśliwi. Warto jednak uważać, by motywacja zewnętrzna nie przeważała nad wewnętrzną. Grozi to utraceniem radości jaka płynie z uprawiania sportu, szybkim zniechęceniem się w przypadku niepowodzenia i uzależnieniem od czynników, na które nie zawsze mamy wpływ.
Jest jeszcze jedno pojęcie, o którym warto wspomnieć mówiąc o motywacji.
Flow lub po polsku Przepływ - to nieco tajemnicze słowo opisuje moment, w którym jest się tak pochłoniętym daną czynnością, że nie czuje się upływu czasu ani zmęczenia. Sportowcy doświadczający tego wyjątkowego stanu mówią o zatracaniu się. Często używa się tego określenia w odniesieniu do tańca, jednak bez wątpienia wiele osób może przypomnieć sobie mecz piłki nożnej, koszykówki czy tenisa tak porywający, że nie liczył się ani czas ani punkty, a sama gra.
Wasza kolej
Sprawdź co motywuje Ciebie i Twoje dziecko do uprawiania sportu. Zadaj swojemu dziecku kilka prostych pytań, które pomogą Ci zorientować się, co tak na prawdę jest dla niego ważne. To może pomóc wyjaśnić wiele jego zachowań oraz zaplanować dalsze treningi. Warto nawet z najmłodszymi rozmawiać o tym co myślą i czują w związku z uprawianym sportem (i nie tylko). Jeśli nasze dziecko wcześnie nauczy się rozpoznawać to, co się z nim dzieje, łatwiej mu będzie zrozumieć i oswoić trudne sytuacje, a wiedząc że ma w rodzicu wsparcie nie będzie czuło się samotne w obliczu problemu.
Kilka przykładowych pytań, które mogą pomóc Wam dowiedzieć jakie jest źródło motywacji u Waszego dziecka.
1. Czy lubisz uprawiać swój sport?
2. Co sprawia Ci największą przyjemność w sporcie?
(zawody, spotkanie z kolegami, gra, wygrywanie....etc.)
3. Czy lubisz wysiłek związany ze sportem?
4. Czy trudne zadania sprawiają, że łatwo się zniechęcasz?
5. Czy zwycięstwa i nagrody są dla Ciebie najważniejsze?
6. Co dla ciebie znaczy wygrać? (Dać z siebie wszystko czy dostać medal?)
A jak motywować? Zawsze warto dać dobry przykład i pokazać ile satysfakcji nam samym daje aktywne życie. Czasem trzeba trochę poszukać żeby znaleźć taki sport, który odpowiada specyficznemu zapotrzebowaniu na intensywność i typ ruchu. Czymś co niewątpliwie pomaga w działaniu jest wyznaczanie sobie celów. Mając plan, który chcemy wykonać w jakimś czasie wiemy co robić, nadajemy większy sens wykonywanym ćwiczeniom, możemy monitorować postęp. Jeśli nasze dziecko uprawia sport nie uważajmy, że to dobrze, bo jest czymś zajęte i mamy je "z głowy". Zainteresowanie postępami, relacjami i odczuciami dziecka wobec sportu sprawia, że staje się on naprawdę ważną częścią życia dziecka. Przychodzenie na mecze, poznanie się z innymi rodzicami, kontakt z trenerem. Wszystkie te elementy nie tylko pokażą dziecku, że się nim interesujemy i robi coś na poważnie, ale mogą też nam samym wiele dać.
