Psychologia

Jak wspierać swoje dziecko? To jedno z najczęściej zadawanych pytań przez rodziców - nie tylko sportowców. Odpowiedź wydaje się oczywista - kochać bezwarunkowo i pomagać swojemu dziecku. Sprawa nie jest jednak taka prosta. Co właściwie w tym przypadku oznacza "pomagać"?

Rozwój sportowy zawodnika jest bardzo złożonym zjawiskiem. Niezliczona ilość czynników wpływa na to, że kariera sportowa młodego zawodnika rozwija się pomyślnie. Niezaprzeczalnie najważniejszym czynnikiem wspomagającym rozwój zawodnika są jego relacje z bliskimi mu osobami. Od jakości tych relacji zależy m.in. samopoczucie zawodnika, jego chęć do codziennej pracy i konsekwencja w podążaniu za swoimi sportowymi marzeniami.

Porażka w sporcie dzieci i młodzieży nie zawsze jest łatwym tematem. Warto pamiętać, że w takiej sytuacji najważniejsze jest, aby pomóc dziecku przekuć porażkę w pozytyw i sprawić, by stała się źródłem siły i wytrwałości, używając przy tym języka, który jednocześnie podkreśli powagę sytuacji.

?Nie od razu Rzym zbudowano? mawiają i ta zasada sprawdza się również w sporcie. Jeśli chcemy, żeby w przyszłości nasze dziecko zostało sportowcem, musimy podążać wyznaczoną ścieżką i doceniać każdy wykonany krok na przód. Inaczej nie będzie ani sukcesów, ani motywacji, a przede wszystkim dobrej zabawy, którą powinien być sport.

Nie odkryjemy Ameryki mówiąc, że ogromny wpływ na kształtowanie postaw prozdrowotnych mają oczywiście rodzice. I to od najmłodszych lat. W procesie kształtowania takich postaw ważne są zachowania zdrowotne.

Wożenie swojej pociechy na treningi, wspieranie podczas zawodów, dopasowywanie aktywności najmłodszych do planu dnia całej rodziny - jest to namiastka zadań z którymi na co dzień radzą sobie rodzice małych zawodników. W pędzie, odhaczając kolejne zadania, dorośli mogą stracić z oczu najważniejsze cele uprawiania sportu przez ich pociechy. I chociaż jest ich kilka dzisiaj chciałabym skupić się na tych związanych z rozwojem mentalnym najmłodszych.

Wszyscy dookoła mówią: wspieraj. Tylko jak? Nie wystarczy, że się nim opiekujesz, zapisujesz na dodatkowe zajęcia i kupujesz sportowy sprzęt? Nie wystarczy. Oto 6 rzeczy, które sprawią, że twój mały sportowiec poczuje się przy tobie szczęśliwy.

Raptem 42 % Polaków uprawia sport wspólnie z dzieckiem. Powodem jest zwykle przepracowanie, przemęczenie. W obronie przed wyrzutami sumienia, że nie dajemy z siebie tyle, ile byśmy chcieli, zapisujemy dzieci na szereg zajęć dodatkowych. Efekty takiego stylu życia przychodzą jednak bardzo szybko. Nie wiedzieć kiedy, przestajemy być dla dziecka partnerem i przyjacielem.

Dzieci mają duże wymagania wobec otoczenia, ale nie wobec siebie. Młodzi ćwiczą, trenują w sposób nieciągły, przerywany, niekonsekwentny. Zaś dorośli za tę ich niekonsekwencję winią ich samych, zamiast dostrzec problemy w sposobie i stylu wychowania, w otoczeniu.

Sport jest źródłem nie tylko pozytywnych emocji, bywa również stresogenny. Zadaniem rodzica jest dać dziecku pełne prawo do emocji poprzez mądre wsparcie i bliskość. Ważne, aby ciężkie momenty stały się motywacją, a nie podkopywały wiary w siebie. Jak uczyć dziecko radzić sobie ze stresem, radzi psycholog sportu, Sandra Kalinowska.

Zaangażowanie jest jednym z najważniejszych czynników, które powodują, że dziecko trenuje sport. Zaangażowanie jest również kluczowym czynnikiem w dochodzeniu do wyników sportowych. Jeżeli zawodnik ma talent, a nie jest zaangażowany w swoje treningi, nie osiągnie zbyt wiele.

Wspominając szkołę dobrze pamiętamy matematycznych geniuszy i tych, którzy mimo wysiłku ledwo osiągali trójki z danego przedmiotu. Jednym daty i nazwiska polskich królów na lekcjach historii zaszczepiały się w umysłach bez trudu, a pozostali ostentacyjnie ziewali z braku zainteresowania tematem. Pamiętamy również wysportowanych, pewnych siebie szkolnych piłkarzy lub koszykarzy, a także dzieci, które z aktywnością niewiele miały wspólnego. - Ja do sportu się nigdy nie nadawałem - słyszymy późniejszych już dorosłych. Czy rzeczywiście aktywność fizyczna jest zarezerwowana wyłącznie dla osób szczególnie uzdolnionych?

Rodzice nie zawsze zdają sobie sprawę, jak wielki wpływ mają na przyszłe zachowania dzieci. To, że maluchy nie zawsze wykonują polecenia dorosłych, nie oznacza, że nie kodują schematów zachowań przekazywanych od mamy i taty. Idąc tym tropem możemy założyć, że zaangażowanie rodziców w aktywność fizyczną dziecka zaprocentuje pozytywnie na przyszłość. Czy zawsze tak jest?

Zdolność koncentracji uwagi przydaje się właściwie w każdej dziedzinie życia od najmłodszych lat: w szkole, w domu, na boisku piłkarskim. Czym jest koncentracja uwagi oraz jak ją "wytrenować", podpowiada coach Natalia Aduszkiewicz.

Rola rodzica w sportowym życiu dziecka jest niezwykle ważna. Obecność na treningach, kibicowanie wiąże się jednak z ryzykiem nieświadomego wywierania presji na małego zawodnika. Jak pokazać, że wspieramy a nie oceniamy?

Dzieci nieśmiałe można spotkać w każdej szkole. Ciche, schowane za kolegą z ławki naprzeciwko. Wiele czasu spędzają z książką w ręku lub w we własnym pokoju z konsolą do gier. Samotnicy, tak się zwykło o nich mówić. Na WF-ie mają szansę poczuć się tak, jak reszta rówieśników, bo w sporcie panują inne zasady.

Krzyczą, bałaganią, szybko się niecierpliwią. Jeszcze nie dokończą jednej rzeczy, a już zabierają się za drugą. W szkole ciężko jest im wysiedzieć w ławce, również w domu ciągle rozpiera je energia. Jak poradzić sobie z dziećmi o dużym temperamencie?

Twoje dziecko lub podopieczny szybko się poddaje? Masz wrażenie, że panicznie boi się porażki? Sprawdź, gdzie leży problem i zmień to.

Stać na podium, słuchać Mazurka Dąbrowskiego, pozdrawiać tłum z medalem na szyi, zarabiać duże pieniądze, być sławnym i uznanym sportowcem - to marzenie wielu dzieci, a jeszcze częściej ich rodziców. Choć nie każdy zostanie Małyszem czy Radwańską, warto wiedzieć jak ważny w rozwoju dziecka jest sport i jak wykorzystać jego zalety.

Wciąż powtarzamy sobie i swoim dzieciom, że sport to zdrowie, że wyrabia charakter itd. Nie zawsze jednak mamy pomysł na to, dlaczego konkretnie sport ma tak silny wpływ na życie. Dlaczego sport to lekcja czegoś więcej niż rzucania do kosza czy dobiegania do mety?

Badanie pokazują, że największy spadek zainteresowania sportem u chłopców i dziewczynek następuje w okresie gimnazjalnym. Tylko 23% dziewczynek w tym wieku deklaruje, że ćwiczy regularnie.

Martwisz się, że twoje dziecko godzinami siedzi przed telewizorem i głowisz się nad sposobem, aby je przekonać do aktywności. Tymczasem dziecko będzie samo chciało się ruszać, jeśli tylko rozbudzimy w nim wewnętrzną motywację - przekonuje psycholog Milenia Cieślak.

Rodzic inwestując w rozwój sportowy dziecka liczy na to, że zaszczepi w nim wielką miłość do aktywności. Zdarza się jednak taki moment, gdy dziecko mówi stanowcze "nie" wszelkim zajęciom pozaszkolnym. O tym jak powinien w tym momencie postąpić rodzic, rozmawiamy z psychologiem sportu - Sandrą Kalinowską.

Wszyscy rodzice chcą, żeby ich dziecko uprawiało sport, ale obawiają się, że z ?takim charakterem? sobie nie poradzi. - Ważne są dyscyplina i konsekwencja, ale nie ma jednego typu charakterologicznego, który wyróżniałby mistrza sportu. Dlatego każdy może znaleźć dla siebie odpowiednią formę aktywności fizycznej i w tej dyscyplinie się realizować - radzi psycholog olimpijski Katarzyna Selwant*.

Rodzice mają bardzo istotny wpływ na sportowy i prozdrowotny rozwój swoich dzieci. Dlatego tak ważne jest, aby świadomie podejmowali wszystkie decyzje dotyczące aktywności maluchów. Dotyczy to jednak nie tylko wychowania dzieci, ale także podejścia do współpracy z ich sportowymi opiekunami. Nie mniej ważne są także nastawienie, motywacja, czy konsekwencja samych rodziców.

Cel ułatwia spełnianie marzeń, pokonywanie wyzwań. Wyznaczanie celów to nie tylko stwierdzenie, że czegoś się chce. To tworzenie strategii do osiągnięcia tej rzeczy.

Wychowanie dziecka to trudna sztuka. Każdego dnia staramy się malca wspierać i motywować. Niestety rezultaty są często inne od zamierzonych. Oto 5 najczęściej stosowanych komunikatów, których mały sportowiec nie powinien usłyszeć od rodzica

Co sprawia, że nasze dziecko potrafi wyciągnąć nas o szóstej rano z łóżka, żeby zdążyć na trening łyżwiarski a nastolatek zamiast imprezować, bawi się świetnie na zawodach?

Mówi się, iż na każdą klasę licealną przypadają średnio dwie osoby borykające się z zaburzeniami odżywiania. Problem niedostatecznego przyjmowania pokarmów dotyczy nawet niemowląt. O źródłach i objawach dziecięcych chorób związanych z odżywianiem rozmawiamy z psychologiem Eweliną Wilkos

John Wooden - w swej karierze zawodnik koszykówki i trener. Nazywany przez wielu "trenerem wszech czasów", "Czarodziejem z Westwood". Swoim podopiecznym przekazywał wartości ponadczasowe, które można wykorzystać zarówno na boisku jak i w życiu codziennym. Oto 6 z nich.

Dla dzieci opinia rodziców i nauczycieli jest szczególnie ważna. Jak zatem przekazywać uczniowi negatywne komunikaty, aby go zmotywować do dalszej pracy? Na ten temat rozmawiamy z psycholog sportu - Sandrą Kalinowską.

W pogoni za pragnieniem uszczęśliwienia dziecka, zamykamy go w kokonie naszych lęków i oczekiwań. Sport w połączeniu z mądrym rodzicielstwem to duet prawie idealny. Oto siedem obszarów w rozwoju dziecka, na które masz ewidentny wpływ. <a href="https://www.facebook.com/pages/Juniorsportpl/566211540152212?fref=ts"><img alt="Junior.sport.pl" src="https://bi.im-g.pl/im/ac/1d/11/z17945004Q,Polub_nas_na_facebooku.jpg" title="Junior.sport.pl" /></a>

Martwisz się, że twoje dziecko jest bardzo nieśmiałe, wiecznie marudzi lub z byle powodu robi wielkie awantury? Uprawianie sportu może pomóc mu w osiągnięciu wewnętrznej harmonii. Dobrze jednak wiedzieć, która dyscyplina wpłynie najkorzystniej na rozwój emocjonalny twojej pociechy.

Czy istnieje rodzic idealny? A idealne dziecko? Nie. Jednak nikt nie powiedział, że nie można starać się ku temu ideałowi dążyć. Jednak nie za wszelką cenę.

W wolnych chwilach grają w gumę i kopią piłkę nawet, gdy za oknem leży śnieg. Chodzą na angielski i judo, ale po zajęciach kładą się na łóżku i myślą o ?niebieskich migdałach?. Oto dzieci rodziców wyznających filozofię slow parenting.

Nie każdy musi być duszą towarzystwa, aczkolwiek nieśmiałość skutecznie utrudnia małemu człowiekowi czerpanie z życia pełnymi garściami. Jednym ze sposobów na ?wyzwolenie? dziecka z tej cechy, jest wprowadzenie go do świata sportu- mówi psycholog dziecięcy Monika Perkowska.

Podobno co nas nie zabije to nas wzmocni, ale czy ta zasada dotyczy również dziecięcego sportu?- Zarówno przegrana jak i wygrana uczą, rodzic musi jednak wiedzieć, jak nie zahamować tego procesu- mówi psycholog dziecięcy Monika Perkowska

Osoby, których osobiście nie dotknął problem wyśmiewania, zwykle nie zdają sobie sprawy, jak krzywdzące może ono być. Te niby niewinne, dziecięce żarty często są odzwierciedleniem dosyć brutalnej walki o wysoką pozycję społeczną w szkole, a także źródłem powolnej degradacji poczucia wartości młodego człowieka postawionego w postaci ofiary.

Moment, w którym orientujemy się, że nasze dziecko cechuje zespół nadpobudliwości psychoruchowej jest trudny, ale jednocześnie daje możliwość wdrożenia procesów, które pomogą mu funkcjonować w codziennym życiu. Dowiedz się, jakie są objawy ADHD i czy aktywność fizyczna może być elementem terapeutycznym.

Swojemu dziecku pragniesz przekazać wszystkie wartości, w które sam wierzysz. Zawsze jednak następuje moment, w którym rodzic przestaje być jedynym wzorem. Mama i tata z nieomylnych mentorów przeistaczają się w postacie, które nie zawsze rozumieją co tli się w głowie młodego człowieka. Ich miejsce zajmuje ktoś inny...

Pragniesz by twoje dziecko zafascynowało się sportem? Chcesz zapisać je na zajęcia z trenerem, ale boisz się, że sobie nie poradzi, bo jest dosyć zamknięte w sobie i nieśmiałe? Porzuć obawy, regularne uprawianie sportu ćwiczy nie tylko mięśnie, ale znacząco wpływa na umysł młodego człowieka!

Oglądając sportowe zmagania, można odnieść mylne wrażenie, że wygrana lub przegrana to w zależności od dyscypliny kwestia minuty, godziny, kilku godzin. Jedne zawody, jeden bieg, jeden mecz decyduje o sukcesie. Jednak droga do mistrzostwa zaczyna się już w dzieciństwie. O tym, jak nie zabłądzić już na starcie, jak pójść drogą Kamila Stocha a nie Mateusza Rutkowskiego, opowiedział nam Grzegorz Więcław, ekspert serwisu psychologiasportu.pl

"Magda pamięta, jak stoi na słupku i czuje, jak wszyscy gapią się na jej biust, który ostatnio gwałtownie urósł. Nauczyciel starannie ustawia jej stopę na słupku, żeby zaczepiła się palcami o krawędź. - Tak się nie pochylaj, bo cię przeważą - mówi zerkając na nią z dołu. Chłopaki rechoczą". WF, jedno ze słów, które otwiera - jak kiedyś mówiono - wrota pamięci. Tej dobrej i tej złej. W ramach programu "WF z klasą", którego druga edycja rusza niebawem, zastanawiamy się, jak uniknąć wykluczenia i walczyć z traumą.

Czy to dobrze, że rodzice mają zakaz wstępu na stoku na zajęcia dla dzieci? Tomasz Teodorczyk, psycholog uważa nie ma wątpliwości, że tak: - Obecność rodzica rozprasza dziecko i uruchamia wszystkie emocje oraz mechanizmy związane z aktualną relacją - twierdzi.

Gry i zabawy ruchowe odgrywają kluczową rolę w prawidłowym rozwoju psychofizycznym dzieci. Na wychowanie do aktywności ruchowej we wczesnym dzieciństwie nieoceniony wpływ mają rodzice. Rodzina to pierwsze środowisko socjalizacji, wprowadzające dziecko w świat szeroko pojętej aktywności fizycznej.

Jednym ze sposobów na zmniejszenie strat MZK ma być podwyżka cen biletów. Za bilet jednorazowy normalny zapłacimy nie 1,90 zł, a 2 zł